Uykusuz kalmayı bilirmisin sabaha kadar? Hiç küstün mü hayata? Aslında kendindir küstüğün küçüğüm.. Kapatıp gözünü hayaller kurduğun oldu mu geleceğe dair? Bazen küçük bir masumiyet belirir tebessümünde , bazen gözünde hırçın bakışlar.
Kızdın mı kaderine günlerce? Kendini tanımayamadığın oldu mu hiç? Bazen cesaret edemeyen konuşmaya , bazende hiç susmaya -sen-..
Kızdın mı kaderine günlerce? Kendini tanımayamadığın oldu mu hiç? Bazen cesaret edemeyen konuşmaya , bazende hiç susmaya -sen-..
Sevdin mi birini? Her yağmur yağışunda saatlerce bekledin mi sevdiğini pencerenin önünde ?
Bir yudum sevgi dilendiğin oldu mu , sert bakışlardan ? Yaşlanacak bir omuz ara-ma-dın mı ? Birden güldüğün oldu mu sebepsiz ? Her şiirde kendinden bir şeyler bulmadın mı hiç ? Rüyalarda yaşadığın oldu mu hayatı , istemediğin oldu mu uyanmayı ?
Baktığın ama göremediğin oldu mu etrafı? Ufak bir sorunu büyütüp ölmeyide mi istemedin hiç ?!
Baktığın ama göremediğin oldu mu etrafı? Ufak bir sorunu büyütüp ölmeyide mi istemedin hiç ?!
Sebebini bilmediğin bir ağırlık çökmedimi üstüne?
Büyüdüğünü farkedip zamana düşman oldun mu?
Hecelerin az heldiği , kelimelerin yetmediği oldu mu duygularını anlatmaya ?
Ağladığın oldu mu sebepsizce sabaha kadar?
Belki sen ağlamayı bilmiyorsundur , sevmeyi bildiğin kadar.
İki damla yas değildir ağlamak. Önce hüzünlenmek , sonre düşünmek , hayal etmek... Anıları yaşamak , büyük bir özlem içinde o küçük oyuncak bebeğe sarılmak.Büyüdüğünü farkedip zamana düşman oldun mu?
Hecelerin az heldiği , kelimelerin yetmediği oldu mu duygularını anlatmaya ?
Ağladığın oldu mu sebepsizce sabaha kadar?
Belki sen ağlamayı bilmiyorsundur , sevmeyi bildiğin kadar.
İşte budur ağlamak ve yeniden yaşamak.
Sen yanımda olmuşcasına..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder