İçimden yazmak geldi yine. Sana anlatamadıklarımı yazıyorum ya , öyle.
Küçük bir kum tanesiydin içimde önceden .. Hoşlantıdır diye geçmiştim , nerden bilebilirdim ki seni bu kadar sevebileceğimi..
Nesin sen içimde ? İmkansızım diye bas bas bağıran , imkansızlaştıkça imkansızlaşan aşk mı ? Ne yaptın bana ? Ne yaptın anlamıyorum.. Nasıl oldu da bu kadar büyüyebildin içimde ?
Nekadar farklısın diğerlerinden , nekadar farklısın içimde .. Bunları sadece gözlerinin içine bakarak anlatabilirim heralde sana.. Keşke o an gelse de söyleyebilsem ..
Seni çok seviyorum.
Hayret ediyorum inan , kendimi tanıyamıyorum çoğu zaman..
Seni bu yüzden büyük bir -mutluluk-la suçluyorum..
Çok güzel seni sevmek , acısını tatmak , mutluluğunu yaşamak.. Seni özlemek çok güzel..
Sen benim ilk'imsin Sevgili.. Sen benim ilk kalbimi coşturansın , duygularımı tam anlamıyla hissettiğimsin.
Sevgimi tam olarak hissetsen belki kalbime daha iyi sahip çıkarsın.. Beni bu sayfaya yazmaktan alıkoyar , mecbur bırakmazsın..
Ama nerdesin ki şimdi ? Gözüm seni görmüyor ama kalbini kalbimde hissediyorum. En içinde.
İçime akan gözyaşlarım dinmiyor anlasana. Anlasana ateşin kor oluyor ama sönmüyor. Hüznün bile güzeli varmış derlerdide inanmazdım. Gözüm görmüyor kimseyi , sensiz herşey tükenmekte. Kıran kırana bir savaş veriyorum kalbimle..
Yine alev alev oldun içimde . Nasıl geçer bu acı ? Bildiğim birşey var , acın bile -bal- gibi kalbimde..
Vazgeçemem. Seni Seviyorum.
En deli halimle. -K
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder